Onverwezen patiënten (ambu) met verdenking op neurologische problematiek
Indien de a(n)ios interne bij vooraankondiging van een onverwezen patiënt (veelal per ambulance) al een sterke verdenking op een neurologische aandoening heeft, is het mogelijk dat hij/zij vraagt of de neurologie assistent direct bij de opvang aanwezig is. Dit heeft met name betrekking op ziektebeelden zoals verdenking SAB, status epilepticus, meningitis of coma eci.
De neurologie a(n)ios kijkt dan met de a(n)ios interne mee bij de opvang van de ambulance en overlegt daarna met de supervisor en maakt een status aan.
Na de primaire opvang wordt besloten wie de behandeling van de patiënt verder op zich neemt en dus hoofdbehandelaar wordt. In principe blijft dit de internist, tenzij er duidelijk sprake is van een neurologische aandoening. Indien er voor de internist geen reden is voor opname, maar er is wel sprake van een onhoudbare thuissituatie en de patiënt is op de poli neurologie bekend met een chronische neurologische aandoening, zoals Parkinson of MS, dan zal de neurologie de patiënt opnemen. Als dan tijdens opname blijkt dat er toch een interne oorzaak is voor de achteruitgang, dan zal de internist de patiënt weer overnemen.
Indien de a(n)ios interne bij vooraankondiging van een onverwezen patiënt (veelal per ambulance) al een sterke verdenking op een neurologische aandoening heeft, is het mogelijk dat hij/zij vraagt of de neurologie assistent direct bij de opvang aanwezig is. Dit heeft met name betrekking op ziektebeelden zoals verdenking SAB, status epilepticus, meningitis of coma eci.
De neurologie a(n)ios kijkt dan met de a(n)ios interne mee bij de opvang van de ambulance en overlegt daarna met de supervisor en maakt een status aan.
Na de primaire opvang wordt besloten wie de behandeling van de patiënt verder op zich neemt en dus hoofdbehandelaar wordt. In principe blijft dit de internist, tenzij er duidelijk sprake is van een neurologische aandoening. Indien er voor de internist geen reden is voor opname, maar er is wel sprake van een onhoudbare thuissituatie en de patiënt is op de poli neurologie bekend met een chronische neurologische aandoening, zoals Parkinson of MS, dan zal de neurologie de patiënt opnemen. Als dan tijdens opname blijkt dat er toch een interne oorzaak is voor de achteruitgang, dan zal de internist de patiënt weer overnemen.
De bestaande afspraken zijn verder:
- De aanmeldingen voor trombolyse worden door de ambulance vpk doorgebeld aan de coördinerende SEH-verpleegkundige, inclusief een verwachtte aankomsttijd en aangemeld voor de neurologie. De coördinerende verpleegkundige zet het trombolyse sein uit. De a(n)ios neurologie brengt de neuroloog op de hoogte en vangt de patiënt primair op.
- Ook een status epilepticus wordt door de ambulance bij de coördinerend verpleegkundige aangemeld voor de neurologie, waarna de a(n)ios neurologie meteen gebeld wordt door de coördinerend vpk. Dan ook graag de interne a(n)ios infomeren om de ABCDE opvang samen met neuro te doen.
- Een onverklaarde wegraking wordt eerst voor de internist ingestuurd. Deze kan aangeven of het syncope betreft of daadwerkelijk insult. Als het wel een insult is, wordt de neuro a(n)ios in consult gevraagd.
- Alle andere patiënten worden in principe niet primair door de ambulance met de neurologie overlegd. Daarvoor kan de ambulanceverpleegkundige overleggen met de huisarts over eventuele verwijzing naar de neurologie, waarna de huisarts, indien geïndiceerd, kan overleggen met de neurologie, of de ambulance verpleegkundige kan kiezen voor presentatie op de SEH.
- Een uitzondering hierop betreft een patiënt die uitval heeft gehad, maar nu restloos hersteld is. Deze kan eventueel overlegd worden (doorverbonden) met de a(n)ios neurologie voor een afspraak voor TIA-screening. Dan hoeft er geen vervoer en SEH-bezoek plaats te vinden.
Namens de vakgroep neurologie en interne geneeskunde,
12-2019
S. Anten, internist
C. Benit, neuroloog